Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Duo Reges: constructio interrete. Hoc non est positum in nostra actione. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Quis istud possit, inquit, negare? Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Unum, cum in voluptate sumus, alterum, cum in dolore, tertium hoc, in quo nunc equidem sum, credo item vos, nec in dolore nec in voluptate;

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Iam contemni non poteris. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Tum mihi Piso: Quid ergo? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Summus dolor plures dies manere non potest?
Videsne, ut haec concinant?
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Neque enim in aliqua parte, sed in perpetuitate temporis
vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita, nisi
confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus
esse, alias miser;

Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo,
mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit;

Tuum credibile?: Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?
Nulla erit controversia.: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Quid Zeno?: Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Bork: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Bork: Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Quis hoc dicit?: Quod quidem nobis non saepe contingit.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quid de Pythagora? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.
Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.