Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Duo Reges: constructio interrete. Bork Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Non potes, nisi retexueris illa. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Quo igitur, inquit, modo? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.

Quo modo?: Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Sed haec omittamus;: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Bork: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Poterat autem inpune;: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Peccata paria.: Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?
At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus
verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis
bonorum videbatur extremum.

Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione
compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?

Sunt autem etiam clariora vel plane perspicua minimeque dubitanda indicia naturae, maxime scilicet in homine sed in omni animali, ut appetat animus aliquid agere semper neque ulla condicione quietem sempiternam possit pati.